Limburgs loestigste lalamaker?
Als omschrijving van mijn act heb ik, toen ik begon op 12 juli 2014, gekozen voor 'Limburgs loestigste lalamaker'. Wat dat inhoudt, zal ik allereerst maar eens verklaren.
De component 'Limburgs' gaat ten eerste over mijn afkomst. Uit Limburg afkomstig, dat zal ik nooit verloochenen. Deze site is in het Nederlands geschreven vanwege de leesbaarheid. Omdat er zoveel verschillende dialecten zijn binnen Limburg vond ik dit het minst slechte alternatief. Nu, ten tweede betekent het 'van Limburg', dit duidt aan dat mijn optredens zich in de regio Limburg afspelen. Ten derde houdt het ook in dat Limburgse liederen deel zijn van mijn repertoire.
Dan, de component 'loestigste'. Mijn act is bedoeld om vrolijkheid, loestigheid, onder mijn publiek de verbreiden. Daarnaast is deze loestigheid hoofdbestanddeel van mijn aard, en zegt het dus iets over de maker in lalamaker. Ik doe graag aan loestigheid, al is het maar om de vele serieuze zaken des levens te compenseren. Daarnaast zegt het 'loestigste' ook wat over wat daarna komt: de lala. Alleen de loestigste lala is goed genoeg voor mijn publiek!
De 'lala' in 'Limburgs loestigste lalamaker' staat voor muziek, en wat ik het liefst doe is 'loestige' deuntjes aan elkaar rijgen. Aan mij zijn zwaarmoedige stukken op de harmonica niet besteed - niet dat ik ze niet kan spelen, maar de meezingers genieten de voorkeur. Dat deze component verschilt per leeftijdscategorie is het probleem niet. Snollebollekes of Bruno Majcherek, Erwin of Heino - ik denk dat de kunst is om zich te verplaatsen in de sfeer van liederen, en zoveel mogelijk te benaderen waarvoor een liedje bedoeld is. Meebrullen? Van links naar rechts door de tent rennen? Of een tijdloze tango schuifelen? Lala maken is het mooiste wat er is, en we kunnen er alle kanten mee op. Een setlijst is iets waar LLL niet mee werkt; de volgorde van het repertoire wordt tijdens het spelen verzonnen, of ook ingefluisterd door het publiek. Het voordeel van de hele setting (live en alleen) is, dat er moeiteloos tussen liedjes geswitcht kan worden. Als je lollieloetsjer** bent, en je stelt tijdens de eerste 10 seconden van een liedje vast dat geen mens in je publiek erop meedoet, moet je toch nog (bijvoorbeeld) 3 minuten en 20 seconden hiermee door. Mooi man. De LLL heeft de optie om in zo'n geval na luttele seconden naar een volgende schlager te switchen.
** Een lollieloetsjer is Ronnyron's omschrijving voor zangers die een zangact uitvoeren met achtergrondmuziek van stick, minidisc of wat voor medium dan ook. De term is niet negatief bedoeld overigens, maar - jawel hoor - lollig :) ! Dit is in me opgekomen terwijl ik naar een act stond te kijken van iemand die zijn microfoon letterlijk in zijn mond had hangen, net als een lolly. De micro heeft overigens een paar functies bij dit genre acts. Hij is des zangers wapen waarop hij zijn hele houding kan uitrichten. Hij symboliseert daarnaast de macht (de micro riching het publiek houden betekent dan min of meer, die macht even weggeven). Vooral echter, is de micro zijn/haar enige vriend op het podium, en wordt vandaar ook vaak gekoesterd als zodanig.